Vandaag moet ik vrolijk zijn...


Met tegenzin vertrek ik naar mijn werk. Daar aangekomen kan ik de verrotte sfeer al ruiken. Ik loop naar de kleedkamer, kleed me om en voordat ik de werkvloer op ga wordt ik er nog even aan herinnerd. In een spiegel op de deur met de tekst “Put on your smile, you’re a host now” zie ik de chagrijnige weerspiegeling van mijn gezicht. Oh shit, vandaag moet ik vrolijk zijn, vandaag moet ik aardig zijn.

Ik sta nog geen twee tellen achter de bar of ik word al geroepen door een gast. “UH HALLO!? Ik zit al een uur op mijn eten te wachten hoor” roept de ouwe graftak op tafel zes. “Oh wat vervelend mevrouw, ik zal even in de keuken kijken waar het blijft” zeg ik tegen de vrouw en ik loop terug naar de bar. Zodra ik omgedraaid ben veranderd mijn gezicht van vriendelijk meisje naar dat gezicht van een heks die haar bezem onmogelijk de lucht in krijgt. In de computer zie ik dat mevrouw haar eten pas vijftien minuten geleden besteld heeft, een uur is dus ietwat overdreven. De keuken ziet me aankomen als ik nu al kom vragen waar het eten blijft dus kies ik voor een andere oplossing.

Nadat ik me een paar seconde achter de deur heb verstopt kom ik weer tevoorschijn. “Het eten komt er zo aan mevrouw, ze zijn er mee bezig” vertel ik als ik terug kom bij tafel 6. Geen idee of dat ook daadwerkelijk zo is maar mevrouw ongeduld kan gerust nog een paar minuutjes wachten. “dankjewel meid, dat je even bent gaan kijken, top service” zegt de vrouw. Van binnen bloei ik op, wat ben ik toch een geweldige actrice.