Afgelopen maandag stapte ik in Transavia’s
boeing 737-800 om aan mijn avontuur in Lissabon te beginnen. Tijdens de drie
uur durende vlucht viel het me op dat het leven van een stewardess niet echt
over rozen gaat.
Als stewardess zijnde moet je niet alleen mooi
en dun zijn maar moet je ook verdomd goed kunnen acteren. Heb jij ooit een
stewardess gezien die boos keek? Waarschijnlijk niet want het is hun taak om
jouw vlucht plezierig te maken en daarom moeten zij altijd vrolijk en
vriendelijk zijn.
Het is niet altijd makkelijk voor de dames aan
boord. Zo zat er achter mij een moeder met een huilend kind die weigerde op
zijn eigen stoel te gaan zitten. Nadat de stewardess het meerdere malen had
gevraagd zat het kind nog steeds bij moeder op schoot. Dus de vriendelijke
vliegtuigmedewerkster vertelde nog een keer, heel vriendelijk, dat het kind bij
de landing echt op zijn eigen stoel moest plaatsnemen. Moeder dacht daar heel
anders over en begon als een monster te keer te gaan tegen het vriendelijke
personeel aan boord.
Zelfs in deze situatie wist de stewardess haar
vriendelijke lach te behouden en dat zette me aan het denken. Tegenwoordig is
klantvriendelijkheid zo belangrijk dat je bij vrijwel iedere baan moet kunnen
acteren. Dat is soms niet echt makkelijk natuurlijk, maar het moet wel als je
je klanten wilt behouden.
Op die manier kwam ik erachter dat asociale
mensen echt alles naar hun wil kunnen omzetten. Ook de vrouw in het vliegtuig
kreeg gewoon haar zin omdat het voor de stewardess niet mogelijk was om de
vrouw even flink op haar donder te geven. Ze moest wel vriendelijk blijven want
dat is haar werk, toch? Doordat de vrouw boos werd zat er niets anders op dan
gewoon in te stemmen met haar mening. En dan klopt er gewoon iets niet. Want
sinds wanneer is klantvriendelijkheid belangrijker dan het nastreven van de
(veiligheid)regels?
